اگر بتوانم به شما ثابت کنم که کتاب مقدستان دیگر در نزد الله [خدای مسلمانان] که خالق من و شماست، اعتباری ندارد، آیا به خاطر خودتان هم که شده، اسلام را به عنوان دینتان می پذیرید؟

پاسخ: کتاب مقدس وجود عینی دارد و از قرن ها پیش انسان های بی شماری آن را به عنوان کتابی که از روح خدا الهام گرفته است، مطالعه می کنند. ما در این زمینه در مضمون اول مطالبی آورده ایم که آن را در صفحه اصلی تارنمای ما خواهید یافت. آنچه درباره کتاب مقدس صدق می کند، کتابخانه ای از متونی است که در طیف زمانی بالغ بر چندین سده در موقعیت های گوناگون و در قالب های ادبی گوناگون از سوی مولفان و گروه های گوناگون نویسندگان تدوین شده است. این مجموعه، بعدها به شکل یک جلد کتاب درآمد. ابتدا کتاب هایی که اسناد و مدارک مربوط به حکایت مذهبی و تجربیات قوم یهود را گردآوری      می کرد، سپس متونی که در مراحل ابتدایی تاریخِ کلیسای مسیحی پدید آمده اند. در اینجا مسأله اعتبار مطرح نیست. درباره آنچه به قابل اعتماد بودن متون کتاب مقدس مربوط می شود، باید گفت که نسل هایی از پژوهشگران با دیده انتقادی این کتاب ها را به بررسی گذاشته اند. نتیجه این پژوهش های انتقادی، قفسه های بسیاری از کتاب ها را پر می کند. درواقع پرسش فقط این است که واکنش من نسبت به پیامی (پیام هایی) که در متون کتاب مقدس وجود دارد، چیست. ایمانداران یهود، متون عهد اول (= عتیق) را به شیوه یهودیان تفسیر می کنند. ما مسیحیان متون عهد عتیق را در پرتو حیات و آموزه های عیسی مسیح که او را مسیحای راستین و پسر خدا می شماریم، مطالعه می کنیم. بنا به درک مسیحی ما، وحی، با آخرین کتاب از لحاظ تاریخی و زمانی که همان عهد دوم (= جدید) است و برای ما همراه با عهد عتیق، کتاب مقدس را تشکیل می دهد، به پایان رسیده است. بنا به ایمان مسیحی، فراتر از این واقعیت که خدا در عیسی مسیح خود را در جهان سهیم ساخته است یا به عبارتی خدا در وجود عیسی مسیح انسان شده است، منطقاً دیگر هیچ وحی دیگری نمی تواند وجود داشته باشد (همچنین مراجعه کنید به پاسخ های مربوط به پرسش های 39، 28 و 47).