آیا مسلمانانی که می خواهند مسیحی شوند، به نحوی از اولویت برخوردار هستند؟

پاسخ: جماعات مسیحی در مناطق گوناگون جهان این وظیفه را دارند که خواست مسلمانان بالغ را برای مسیحی شدن، جدی بگیرند. کلیسا همزمان برای آنان مقرر کرده است که با دقت به این نکته توجه کنند که تصمیم مسیحی شدن از سوی این افراد، به طور کامل به دور از هر جبر خارجی یا باطنی باشد و این که انگیزه این اقدام فقط و فقط این خواسته باشد که شخص به این ترتیب آموزه های مسیح را دنبال کند و به جمع شاگردان او بپیوندد. به این ترتیب، این نکته نیز گفته شده است که جماعات مسیحی مجاز نیستند کسانی را که خواستار راهنمایی های ایمانی یا یافتن تعمید هستند، از لحاظ مادی یا به هر شکل دیگر امتیاز دهند، زیرا در غیر این صورت آزادی که از آن سخن رفت و همچنین خلوص نیت تحت الشعاع قرار خواهد گرفت.

تعمید یافتن در پایان رویه ای از آماده سازی با مراحل گوناگون صورت می پذیرد. این راهِ هدایت در ایمان و آماده سازی برای تعمید، دوران فراگیری و آماده سازی نامیده می شود.

در دوران آمادگی برای تعمید یافتن، فردی که در حال طی کردن مراحل آمادگی برای تعمید است، این امکان را می یابد که به پیشنهاد نجات الهی پاسخ دهد و در یگانگی با جماعتی کلیسایی، رویکرد ایمانی جدید و ایمان خود را به پختگی و بلوغ برساند. آنچه در اینجا مطرح است، طی مقدمات و انجام تمریناتی در کل زندگی مسیحی است که از طریق آنها، شاگردان مسیح با سرور خود پیوند می یابند. بنابراین این افراد باید در راز نجات مشارکت داده شوند؛ فرد باید مرحله به مرحله از راه تمرینِ دگرگون شدن روش زندگی بنا به اناجیل و از راه انجام مجموعه ای از آیین های مقدس، به زندگی ایمانی، زندگی آیینی و به جماعت پرمحبتِ قوم خدا وارد شود (ر.ک. کتاب تعلیمات دینی کلیسای کاتولیک، بندهای 1248-1247).

«طی کنندگان مرحله فراگیری، با کلیسا پیوند یافته اند، آنان به خانه مسیح تعلق دارند و به کرات نیز یک زندگی ایمانی متشکل از امید و محبت را طی می کنند (Ad Gentes 14). «مادری همچون کلیسا آنان را در محبت و تیمار همچون اعضای خود می پذیرد» (Lumen Gentium 14) (کتاب تعلیمات دینی کلیسای کاتولیک بند 1249).