„Sevgi“ sözünün Hristiyanlığa özel ve açık anlamı nedir?

Cevap:

Bu konu 12 kısımda detaylı olarak anlatılmıştır. Oradaki açıklama şu paragrafla başlamaktadır. İsa dünyadaki yaşamında Tanrı’nın Baba olduğunu vahiy etmiştir. O’nun kendi Baba’sı, Hristiyanların Baba’sı ve bütün insanların babasıdır (bak. Yuhanna 5,18; 20,17; Matta 6,9 ve paraleller). Bu Tanrı-Baba bütün insanların O’nun çocukları olduklarını anlamalarını istemektedir. İsa Tanrı ile insan arasındaki ilişkiyi açıklamak için Tanrı’nın muhabbetini en güçlü şekilde ifade edebilen sevgi kavramını seçmiştir: Bir Baba’nın çocuklarına olan sevgisi gibi. Aynı zamanda şunu belirtmek gerekir ki bu ifadeyle Hristiyanlık açısından Tanrı’nın yaratıklarıyla olan fiziksel bir babalık bağından kesinlikle söz edilmemektedir. 

Bu demek oluyor ki sevginin Hristiyanlık açısından olan özel anlamı Tanrı’nın çocukları olan insanlar ile olan ilişkisini kast etmektedir. İsa dünyaya Tanrı’nın bize duyduğu sevgisinin türünü göstermek için gelmiştir, bu sayede bizler Tanrı tarafından sonsuz bir sevgiyle sevildiğimizin bilinciyle hayatımızı yönlendirebilelim diye olmuştur. İsa Tanrı ile olan kendi muhabbet ilişkisini, kendi öğretisiyle ve yaşam örneğiyle sergilemiştir. İsa’nın anlatımları çoğunlukla Tanrı’nın merhameti ve sevgisiyle ilgilidir, bunlarda hem bit bütün olarak herkesi hem de bireysel olarak her bir insanla alakalıdır. Dünyevi yaşamında İsa öğrencilerini kendisi gibi kendisinin Tanrı olan Baba’sıyla yaşadığı sevgi dolu ilişkiyi yaşamaya davet etmiştir. Hristiyanlarda kendi görevleri olarak diğer insanları bu sıkı ilişkiyi yaşamaya davet etmelidirler. Bu sevgi dolu ilişki dolayısıyla kendi gündelik yaşamlarında ortaya çıkan meyveleri paylaşmakla onlar bu daveti kendi hayatlarında gerçekleştirirler, bu da demektir ki kendi hayatlarını sevgi dolu bir şekilde başkalarının hizmeti için adayabilirler. İşte bu Hristiyanlık açısından özel olarak “sevgi” kavramının tanımıdır.