94. soruya yanıtınızda „Kitabı Mukaddesin yazarları söylemek istediklerini daha iyi anlaşılır ve görsel kılmak için kitaplarına öyküler de aldılar ya da bazı öyküleri kendileriş düşündüler diyorsunuz. İncilde ise (2. Petrus 1,16) bu düşünce reddedilir. Bunu nasıl açıklıyorsunuz? (TR)

Yanıt: Petrusun 2. Mektubunda (1,16-19) şöyle yazılıdır: „Rabbimiz İsa Mesihin kudretini ve gelişini size bildirirken uydurma masallara başvurmadık. Onun görkemini gözlerimizle gördük. Mesih, yüce ve görkemli Olandan kendisine ulaşan sesle, Sevgili Oğlum budur, Ondan hoşnudum diyen sesle Baba Tanrıdan onur ve yücelik aldı. Kutsal dağda Onunla birlikte bulunduğumuz için gökten gelen bu sesi biz de işittik. Peygamberlerin sözleri bizim için daha büyük kesinlik kazandı. Gün ağarıp sabah yıldızı yüreklerinizde doğuncaya dek, karanlık yerde ışık saçan çıraya benzeyen bu sözlere kulak verirseniz, iyi edersiniz.

Gnostikler diye anılan, atalar ve Eski Ahitin kahramanlarının öyküleri hakkında spekülasyonlar yayan kişiler Mesihin geri gelişi hakkındaki sapkın öğretilerini böylesi uydurma spekülasyonlarla desteklemeye çalıştılar, bkz. Petrusun 2. Mektubu 3,4-5; bkz. Timoteyusa 1. Mektup 1,4; 6,20 vd. Ancak Petrus ve diğer iki havari Mesihin Dağda Nura Bürünüşünün (bkz. Matta 17,1-8) tanıkları olarak vahyin bu olayını Mesihin görkemle ve kudretle tekrar geleceğinin öncül görüntüsü ve garantisi olarak duyurabilirlerdi, bkz. Petrusun 2. Mektubu 1,16-19.

94 numaralı soruya yanıtımızda Kutsal Kitapın bölümlerinin uydurulmuş spekülasyonlar ve onları destekleyen uydurma öykülerle dolu olduğunu söylemek gibi bir amacımız olmamıştır. Asıl kastedilen şudur: Kutsal kitapların yazarları, vahiyle esinlenmiş yazarlar olarak bildirmek ve etkin şekilde sunmak istedikleri gerçekler ve değerler için öyküler ve şahısları kullanmışlardır.