Hz. İsa neden tekrar gelecek? (TR)

Yanıt: Kutsal Kitap bizlere saygı ve korkuyla kurtuluşumuz için gayret etmemiz gerektiğini söyler (Filipililere Mektup 2,12). Ancak hristiyanlar için Yargı Günü düşüncesinde umut ağır basar. Bunun sebebi ise: Hristiyanlar herşeyi Mesihten ve Mesihe doğru görürler. Daha Eski Ahitte bile Tanrının halkın bütün kötülüklerini cezalandıracağı, ancak halkını da kurtarıp yeniden tesis edeceği Rabbin Gününden bahsedilmekteydi. Bununla kastedilmiş olan Yeni Ahitte iyice belirgin hale gelir. Hristiyanlar İsa Mesihin Gününü, yücelik içinde geri gelişini beklerler. İşte o zaman İsa Mesihin tarihin kaynağı ve merkezi olduğu bütün dünyaya açıkça belli olacaktır, herşey nunla ve Onun gerçeğine göre ölçülecektir. O, tanrı tarafından yetkilendirilmiş olan dirilerin ve ölülerin yargıcıdır. Kutsal Kitap bunu görkemli betimlemelerle anlatmaktadır. Ancak bütün betimlemelerin söylediği aynıdır: Sonunda Mesih ve Onunla birlikte gerçek ve adalet galip gelecektir. O zaman küçük ve hor görülenler de, unutulmuş olanlar da, terör ve afet mağdurları da haklarına kavuşacaklar, bütün kötülük ve şiddet yok olacaktır. Bu şekilde Kıyamet günü ile ilgili haber aslında bir müjdedir.

...Sen yücelik içinde gelene dek! Hristiyanlar efkaristiya ayininin bu cümlesi hakkında daha sık düşünmeli ve konuşmalıdırlar. İlk kilisenin imanlıları Mesihin gelişi umudu ile dolup taşıyorlardı, hatta Rabbin gelişinin yakın olduğunu düşünüyorlardı. Ancak zamanla, tarihin sonunun daha uzak bir zamanda olabileceği anlayışı yerleşti. Ancak bu hristiyanlar için zaten bir tarih sorunu değildi. Rabbin gelişi bekledikleri gibi yakın zamanda olmadı diye asla bir kriz yaşanmadı. İsanın gelişi hala yakındır. Hristiyan olmak, bu bekleyiş içinde yaşamaktır.

Kutsal Kitap o günü ve saati kimsenin bilemeyeceğini söylediği halde (Markos 13,32), bazen bunu bildiklerini iddia eden insanlar çıkmıştır. İsanın sonun işaretleri olarak duydurduğu savaşlar ve afetleri gösterirler. Ancak bunlar kesinlikle zaman belirten işaretler değildir. İsa bununla aslında dünyanın bütün korku veren şeylerinin anlamını değiştirmiştir: Hristiyanlar için bunlar gelecek olan kurtuluşun işaretleridir! Ortaya çıkışı zamanın sonunda önce olacak olan Mesih karşıtı da (Selaniklilere 2. Mektup 2,4) belli bir tarihi şahsiyet değildir. Dünya böylesi Tanrı karşıtları ile doludur, ancak kudretleri hristiyanları korkutmamalıdır, çünkü sonunda İsa muzaffer olacaktır.

Hristiyanlar bu şekilde tarihin sona erişini İsadan beklemektedirler. Bu büyük bir müjdedir ve aynı zamanda günümüz için de büyük anlama sahip birşeydir: Dünyanın sonunu biz gerçekleştirmeyeceğiz, Rab bunu yapacaktır. Bunu anlayan kişi, dünyasal cennetler vazedenlerin peşine gitmeyecektir. Gerçekten imanlı hristiyanlar dünya tarihinin iniş çıkışlarıyla şaşkınlığa uğramazlar. Doğruluk için çabalamak, ellerinden geldiği kadar iyilik yapmak görevleri vardır, ancak zamanın sona erdirilişini kendilerinden beklememelidirler. Muzaffer ve Yargıç İsa Mesihe duyulan umut hristiyanları kötü ütopyalardan korur, ki tarihin de gösterdiği gibi böylesi ütopyalar kolayca kan ve gözyaşı ile sona ererler. Bu nedenle Mesihin yücelik içinde geleceği umudu dünyasal cennetlerle ilgili yanıltıcı umutlardan ve umutsuzca yenilgiyi kabul etmekten korur. (Çok az değişiklikle alıntı yapılan eser: Glauben ist schön. Bir katolik aile katekizmi. W. Henze, Harsum: Köhler, 2001. S. 176-177).