Yuhannanın 1. Mektubunda İsanın Tanrıoğlu olduğunu kabul etmeyen Mesih Karşıtı olarak adlandırılıyor. Bütün müslümanlar Mesih Karşıtı mı? (TR)

Yanıt: Mesih Karşıtı terimi yalnızca Yuhannanın mektuplarında Mesihi o zaman inkar edenlerle (2.Yuhanna 7; 1.Yuhanna 2,18b.22) veya zamanın sonunda beklenen Mesih Düşmanını (1. Yuhanna 2,18a; 4,3) tanımlamak için kullanılır. Bu sonuncusu katolik son zaman öğretisi için yasa tanımaz, mahvolacak adam, tanrı diye anılan ve tapılan herşeye karşı gelendir. Bu şahıs kendisini Tanrı ilan ederek Tanrının Tapınağında oturacaktır. O Rab (tekrar geldiği zaman) onu, yasa tanımaz adamı, ağzının soluğuyla öldürecek, gelişinin görkemiyle yok edecektir. Yasa tanımaz adam, her türlü mucizede, yanıltıcı belirtilerle harikalarda ve mahvolanları aldatan her türlü kötülükte sergilenen Şeytanın etkinliğiyle gelecek... (Selaniklilere 2. Mektup 2,3-10)

Katolik Kilisesi Katekizmi 675-677 numaralı maddelerinde Kilisenin son ve en büyük denemesinden ve bu bağlamda Mesih Karşıtından bahsetmektedir:

675 İsanın yeniden gelişinden önce, Kilise, birçok inanlının imanını sarsacak son bir denemeden geçecektir. (Bkz. Lk 18, 8, Mt 24, 12) Yeryüzündeki yolculuğu sırasında uğradığı zulüm (Bkz. Lk 21, Yu 15, 19-20) insanların sorunlarına gerçekleri reddetme pahasına sözde bir çözüm getiren dinsel ahlâksızlık kisvesi altındaki "kötülük gizini" açığa çıkaracaktır. Dinsel ahlâksızlığın en üst noktası Mesih-karşıtının ahlâksızlığıdır, kısacası insanın Tanrının ve insan olarak gönderdiği Mesihinin yerine kendisini yücelttiği bir sahte Mesihçilik ahlâksızlığıdır.(Bkz. 2 Sel 2, 4-12,1Sel 5, 2-3, Yu 7, 1. Yu 2, 18. 22)

676 Tarihin mesihçi umudu içinde gerçekleştirildiğini ve ahret yargılamasının sadece tarih ötesinde tamamlanacağını öne süren bu Mesih karşıtı ahlâksızlık dünyada şimdiden oluşmaktadır: Hatta hafifletilmiş haliyle bile olsa, Kilise Binyılcılık (Bkz. DS 3839) adıyla gelecek Egemenlik fikrinin çarpıtılmasına karşı olmuş ve özellikle "esası sapkın olan" (Bkz. XI. Piusun "alçakgönüllülerin düzmece kurtuluşunun" "sahte mistisizmini" makûm eden Divini Redemptoris genelgesi, GS 20-21) siyasi, laikleştirilmiş bir mesihçiliği reddetmiştir.

677 Kilise, Egemenliğin yüceliğine ancak Rabbinin ölümünde ve Dirilişinde izlediği bu en üstün Paskalyadan geçerek girecektir. (Bkz. Ap 19, 1-9) Egemenlik, Kilisenin nüfuzunun giderek tarihsel bir zafer kazanmasıyla değil, (Bkz. Ap 13, 8) Tanrının, Gelini (Bkz. Ap 21, 2-4) Gökten indirerek kötülük zincirlerini kırmasıyla (Bkz. Ap 20, 7-10) gerçekleşecektir. Tanrının kötülük başkaldırısına karşı zaferi, geçici olan bu dünyanın (Bkz. 2 Pet 3, 12-13) kozmik son yıkımından sonra son Yargılama (Bkz. Ap 20, 12) şeklini alacaktır.