Hristiyanlar için mumların özel bir anlamı mı var ki, kilisede hala mum kullanıyorlar? (TR)

Yanıt: Hristiyanlığın başından beri hristiyan ibadetinde mumların hızlı bir şekilde yaygınlaşmasının sebebi özellikle yanan mumların sembolik anlamından kaynaklanır. Teolog Romano Guardini Von heiligen Zeichen (Kutsal semboller hakkında; yayınevi: Kösel:Münih) adlı kitapçığında şöyle yazıyor: Bir mumun ışık ve kor halinde yanıp tükenmesi gibi Gerçek ve Tanrı sevgisi için eriyip tükenmek yaşamın en derin anlamıdır. Sevillalı İsidor 7. yüzyılda şöyle diyordu: „Ayin sırasında sevinç sembolü olarak mumlar yakılır, öyle ki görünen ışığın sembolü altında Yuhanna İncilinde ‚Yaşam O'ndaydı (yani Tanrının sözü olan İsa Mesih) ve yaşam insanların ışığıydı. Işık karanlıkta parlar. Karanlık onu alt edemedi. Dünyaya gelen, her insanı aydınlatan gerçek ışık vardı. (Yuhanna 1:4-5.9) sözleriyle tarif edilen gerçek ışık açınlansın.

Mumlar, hristiyanların ibadethanelerinde ta başlangıçtan beri özel bir yere sahiptirler. Her ayin sırasında altarın üzerinde mumlar yanar. Litürjik kilise takviminin akışı içerisinde de tekrar tekrar karşımız çıkarlar: Advent çelengindeki dört mum, paskalya mumu ve ilk komünyon kutlamasında kullanılan mumlar buna sadece birkaç örnektirler. Meryem Ana ya da azizlerin tasviri önünde yanan mumlar ise dua ve onurlandırmanın sembolüdürler. Vefat etmiş yakınların mezarlarında sürekli mum yakılması şeklindeki eski gelenek de hemen herkes tarafından bilinir.

Antik dönemin putperest tapınışlarında da tanrıların onuruna ateş yakılırdı ki, bu durum ilk hristiyanlar arasında bir çekişmeye yolaçmıştır: Bazıları putperest sembolü nedeniyle mumları ibadet sırasında yalnızca ışık aracı olarak görmek istemişlerdir. Diğerleri ise bu ışıkta Rabbin onurlandırılmasının sembolünü görmüşlerdir. Mesih de kendisini „Dünyanın ışığı olarak tanımlamıştı.

Günümüzde ise mumların sembolik karakteri hristiyanlıktan daha geniş bir biçimde yaygındır. Hemen her insan yanan bir mumda huzur, umut veya uyarı sembolü görmezler mi? Dünya tarihinin karanlık dönemlerinde mumu kardeşliği sembolü olarak pencerelerin önüne koyarız. Şiddet ve gaddarlıktan mağdur olanları anarak yürüyüş yaptığımız zamanlarda da mumları ellerimizde taşırız. (Küçük değişikliklerle alıntı yapılan adres: www.kerze-online.de)