Vaftiz bütün günahlardan arındırır. Bu katiller, sübyancılar ve uyuşturucu satıcıları için de geçerli midir?

Yanıt 241: Evet. Vaftiz hiçbir istisna olmadan bütün günahların bağışlanmasını sağlar.

Vaftizle ilgili bilgiler aşağıda anlatılmaktadır.

Vaftiz nedir?

Vaftiz ölümün egemenliğinden yaşama götüren yoldur; Kilise açılan kapıdır ve Allahla olan daimi birlikteliğin başlangıcıdır (YOUCAT: Jugendkatechismus der Katholischen Kirche. Aschaffenburg: Pattloch, 2011, Nr. 194).

Vaftiz şu şekilde yapılır: Vaftiz olacak kişi ya üç kez suya batırılır yada başı üzerine üçkez su dökülür. Bu yapılırken şu sözler tekrarlanır: Seni Baba, Oğul ve Kutsal Ruhun adına vaftiz ediyorum.

Kilisenin temel gizemi olan vaftizin anlamı hakkında kısa bir açıklama:

1. Kutsal Kitapda ki ana fikir

Aziz Petrusun Kudüste ki Pentakost vaazından bir sürü insan etkilenir: Onlar Petrusa ve diğer Havarilere şu soruyu sorarlar: Ne yapmamız gerekiyor? Rabbim emirlerine göre (Matta 28,19) Petrus şöyle cevap verir: Tövbe edin ve günahlarınızın bağışlanması için herbiriniz İsa Mesihin adıyla vaftiz edilsin. Böylece Kutsal Ruh armağanını alacaksınız (Havarilerin İşleri 2,37–38).

Vaftizci Yahya gelecek Mesihin yolunu hazırlamak için su ve tövbe ile vaftiz olma çağrısı yapıyordu. İsada Ürdün nehrinde Yahya tarafından böyle vaftiz edilmiştir ve işte dünyanın günahını kaldıran Tanrı kuzusu (Yuhanna 1,29) olarak tanımlanmıştır.

Vaftiz (yunaca baptizein) suya batırmak demektir. Bütün insanlar sudan ve Ruhdan tekrar doğabilsinler Allahın egemenliğine girebilsinler diye, dünyanın kurtuluşu için ölüme (krş. KDAİ Nr.1225) batırılmıştır (vaftiz edilmiştir) ve böylece bize Kutsal Ruhda yeni doğum hediye edilmiştir (krş. Yuhanna 3,5) (Ich gaube: kleiner katholischer Katechismus. Königstein, 2004, S. 121).

[Eğer vaftiz olamamış biri yaşamını İsa için yitirirse (şehit) Kan vaftizini alır, istek vaftizinden de söz edilir. Bir kişi eğer başka insanlar için iyilik yaparsa —bazen bilmeyerek— Mesih İsanın yolunda gitmiş olur. Vaftiz olmadan ölmüş çocuklar konusunda inanıyoruz ki Allah merhametiyle daima onların yanında olacaktır.]

Allahın yeni camaati olan Kilise yalnız Yahudiler arasında çoğalmamıştır. Luka Havarilerin İşleri kitabında (18,26–40) yedi Diyakostan biri olan Filipusun hikayesini anlatır: O bir ilhamdan dolayı Gaza şehrine doğru yola çıkar. Yolda ibadetini yaptıktan sonra Kudüste ki tapınaktan dönmekte olan Etiyopyalı birine rastlar. Bu adam arabada Yeşaya peygamberin yazdıklarından okuyordu (Yeşaya 53,7–8). Filipus adamın okuduklarını duyar ve sorar: Okuduğunu anlıyor musun? – Etiyopyalı: Bana birisi yol göstermezse nasıl anlayabilirim? Filipus arabaya atlar ve ona peygamberlerin sözlerinin Mesih İsada gerçekleştiğini anlatır: O insanları Allah ile barıştırmak için gelmiştir. O dışlanmış ve acıyı red etmeden Haç üzerindeki ölüme itiraz etmemiştir. Kurbanlık bir koyun gibi öldürülmüştür. Ama Allah onu diriltmiştir. O yaşıyor ve biz bunun tanıklarıyız. O kurtarıcı ve iflâhkardır. Kim Mesih İsanın kurtarıcı olduğuna inanır ve vaftiz olursa yeni bir insan, Hristiyan olur. Yolları üzerinde bir su kaynağına yetişirler. Etiyopyalı şöyle der: İşte su. Benim vaftiz edilmemi önleyen bir sorun var mı? İkiside suya inerek Filipus adamı Baba, Oğul ve Kutsal Ruh adına vaftiz eder. Bu adam ilk Afrikalı Hristiyandır (orda S. 121d.).

2. Kilise öğretisinin kısa bir özeti

Vaftiz bütün Hristiyanlar için ortak bir gizemdir. Kilise Rabbin hükümlerine uygun olarak bu gizemi bağışlar. Gidin bütün ulusları öğrencim yapın, onları Baba, Oğul ve Kutsal Ruhun adına vaftiz edin (Matta 28,19). Genelde vaftiz törenini Episkopos, Papaz veya Diyakos yönetir. İhtiyaç halinde herkes, hatta vaftiz olamamış olanlar bile, istenilen koşulu yerine getirdikten sonra vaftiz edebilirler. İstenilen koşul ise vaftiz edilirken Kilisenin maksadına göre bunu yapmaktır (krş. KDAİ Nr. 1256).

Vaftizin hükmü sonsuzdur ve tekrar iptali mümkün değildir. Vaftiz Hristiyana Mesihe ait olduğunu gösteren, çıkmaz bir tinsel mühürle (karakterle) damgalar. Bu mühür hiçbir günahla silinmez, hatta günah vaftizin esenlik meyvelerini vermesine engel olsa bile. Bir kez vaftiz olduktan sonra bir daha vaftiz olunamaz (krş. KDAİ Nr. 1272).

Vaftiz vasıtasıyla Kutsal Üçlüğün herbir ferdi ile kişisel bir ilişki kurulur. Kutsal Ruh tanrısal doğaya paydaş alacağımız (2. Petrus 1,4) kutsallaştıran lütfu içimize döker. Bu demektir ki bizler Allahın tek oğlu olan Mesih İsada Allahın üvey evlatlarıyız. Kutsallaştıran lütufun iman erdemleri olan iman, ümit ve sevgi içerir. Bunlar aracılığıyla Alahı kendini bildiği gibi tanıyabilir, o kendi içinde sevdiği gibi sevebilir, onun isteğine bağlı olarak onunla ebedi birlik içinde yaşayabilir ve ümit edebiliriz. Lütuf aynı zamanda Kutsal Ruhun aramağanlarıyla davranma ve yaşama gücü verir (krş. KDAİ Nr. 1266).

Vaftiz, Mesihin rahipliğine, onun rahipsel, peygambersel ve kralsal yüce görevine katılmamızı sağlar. Mesih ile birlikte Babaya incil ile tanıklık etme ve dünyayı Allahın isteğine göre düzenlemek için hizmetimizi sunarız. İşte bu bütün imanlıların ortak rahipliğidir.

Vaftiz asli günahı siler, günahların bağışlanmasını sağlar, bizi Allahın çocukları, Mesih İsanın kardeşleri ve Kilise bireyleri yapar. Bizler kendi aramızda kardeş oluruz ve bu güvenle içtenlikle Göklerdeki Babamız diye dua edebiliriz.

Vaftiz aracılığıyla Allah bizimle birlikte yeni bir başlangıç yapar. Bu başlangıcın kaynağı ondadır ve yaşam boyunca meyve vermesi gerekir. Eğer imanda, umitte, sevgide Mesih İsaya sadık kalırsak, vaftizde aldığımız lütuf içimizde büyümeye ve işlemeye başlar. Vaftizin en son gerçekleştirmesi Azizliktir, bizler buna çağrıldık ve Allahın diri yardımı sayesinde içimizde yavaş yavaş tamamlanmaya başlar.